از فناوری مذکور حتی در گوشی‌ هوشمند به منظور باز کردن قفل دستگاه استفاده می‌شود. اما آیا این تنها کاربردی است که می‌توان از این فناوری انتظار داشت؟ مسلماً پاسخ منفی است و سیستم تشخیص چهره در جایگاه‌های دیگر به کار گرفته می‌شود؛ یکی از مکان‌هایی، بعضی فرودگاه‌های ایالات متحده آمریکا است. اما به‌تازگی گزارش جدیدی در فضای مجازی منتشر شده است که از تغییر احتمالی سیاست‌های مربوط به آن خبر می‌دهد.‌

به گزارش قدس آنلاین، گمرک و مرزبانی ایالات متحده آمریکا به‌دنبال گسترش چشمگیر اختیاراتش در زمینه شناسایی چهره در فرودگاه‌ها است. در نوزدهم نوامبر، این آژانس پرونده‌ای به اداره فدرال ارائه داد که بر اساس آن، خواستار گسترش دامنه‌ی برنامه‌های مربوط به شناسایی بیومتریک در تمام بندرهای هوایی و زمینی شده بود. این پرونده به دلیل اینکه قصد دارد تمرکز برنامه را کاملا به سمت شناسایی چهره ببرد، در حال از بین ‌بردن شیوه‌های دیگری مانند انگشت‌نگاری است. پرونده مذکور برای مدت کوتاهی پس از ارسال، در انظار عمومی قرار می‌گیرد.

خروجی بیومتریک برای اولین ‌بار در سال ۲۰۱۷ به کار گرفته شد و به‌عنوان یک برنامه آزمایشی عمل می‌کرد. مسئولان این بخش به منظور بررسی و ارزیابی ماندگاری این شیوه، آن را به تعدادی بندر محدود کردند؛ البته مقامات گمرک همیشه به‌طور آشکار موضوع گسترش آن را به میان می‌آوردند. به‌عنوان بخشی از مجوز دوران آزمایشی، مقامات گمرک فقط می‌توانند از بنادر و مسافران منتخب اطلاعات جمع آوری کنند. اما پیشنهاد جدیدی که به فدرال ارائه شده است، به آژانس‌های مرزی اجازه می‌دهد بنا به صلاحدید خود، برنامه را گسترش دهند. در پرونده ذکر شده است:

اگر این طرح پیشنهادی به‌عنوان یک قانون نهایی تصویب شود، CBP در صورت لزوم به گسترش آزمایش ادامه می‌دهد.

به‌طور خاص، این بدان معنا است که گمرک‌ها مجوز دارند عکس‌ چهره افراد غیر شهروند را جمع‌آوری کنند و این کار می‌تواند در یک بازه گسترده انجام شود. طبق قانون جدید، هر کسی که در راه ورود یا خروج از کشور از گمرک عبور کند، باید انتظار داشته باشد که تصویر چهره او ثبت و ذخیره شود. این تصاویر برای استفاده در دفعات بعدی به سیستم تشخیص چهره اضافه می‌شوند. ممکن است از این سیستم برای شناسایی شهروندان ایالات متحده آمریکا هم استفاده شود؛ البته برای آن‌ها گزینه‌ای وجود دارد که می‌توانند با انتخاب آن، انصراف خود را اعلام کنند.

این قانون پیشنهادی جدید پیش‌بینی می‌کند که ممکن است هنگام ورود یا خروج بیگانگان، لازم باشد از آن‌ها عکس گرفته شود. استفاده از فناوری تشخیص چهره هنگام ورود و خروج، روند تأیید هویت یک بیگانه را کارآمدتر و دقیق‌تر می‌کند.

برنامه خروج بیومتریک در ابتدا به‌عنوان ابزاری برای تأیید هویت مسافران و جلوگیری از تقلب در ویزا گسترش یافت و اقدامات جدیدی برای شناسایی مظنونان به جرایم غیر مجاز انجام داد. بنا به توضیح سرویس ارزیابی حریم خصوصی، پایگاه داده‌ای که عکس ویزا را با مسافران تطبیق می‌دهد، می‌تواند از اطلاعات به‌دست‌آمده استفاده کند و آن‌ها را با عکس‌هایی که پیش‌تر در سرورهای مشخصی به منظور تشخیص افراد دارای سوءپیشینه طراحی شده‌اند، مطابقت دهد. این بدان معنا است که سیستم تشخیص چهره می‌تواند افراد زیادی را مورد بررسی قرار دهد و اگر فردی برای مثال جزو گروه‌های تروریستی باشد یا سوءپیشینه داشته باشد، به‌سرعت تشخیص داده می‌شود. این سرویس برای تشخیص افراد خلافکار می‌تواند بسیار کارآمد باشد؛ زیرا در سریع‌ترین حالت ممکن انسان‌ها را از یک دیگر تشخیص می‌دهد.

انتهای پیام/